عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران میگوید: معتقدم تا زمانی که تکلیف جمهوری اسلامی در صحنه بینالمللی با نظم بینالمللی موجود کاملا به روشنی حل نشده است نمیتواند از تعهدات خود در زمینه حمایت از جنبشهای حماس، حزبالله و یمن شانه خالی کند.
به گزارش سایت کارگزاران، سعید لیلاز درباره عواقب عدم تصویب افایتیاف گفت: در وهله اول باید از موضوع تصویب لوایح معروف به مبارزه با پولشویی ابهامزدایی صورت بگیرد، یعنی مشخص شود که تصویب یا عدم تصویب این لوایح بخصوص در شرایط فعلی تحریمها، نمیتواند اثرات تعیینکننده مثبت یا منفی از خود به جای بگذارد اما با توجه به اینکه در حال حاضر به دلیل تحریم ها فشار وارده بر اقتصاد و بر مردم ایران، بسیار سنگین است، بنابراین به عقیده من تصویب این لوایح در وهله اول میتواند مقدار اندکی بر روی اوضاع اقتصادی کشور اثرات مثبت داشته باشد و به حد خودش در شرایط فعلی خیلی مفید باشد.
وی گفت: به همان اندازه هم میتواند از نظر دیپلماسی عمومی و روابط عمومی، شرایط ما را در صحنه بینالمللی بهتر کند. به خاطر داشته باشیم که در سال ۱۳۹۱ و در دور اول تحریمها، به دلیل از دست دادن دیپلماسی عمومی و به دلیل از دست رفتن حمایت افکار عمومی جهان، آسیب جدی به تصویر ایران در صحنه روابط بینالملل وارد شد. البته با این که آن زمان میزان فشار وارده در تحریمهای اول به مراتب کمتر از حال حاضر بود اما چون ما در حوزه سیاست خارجی به گونهای عمل کرده بودیم که یک اجماع جهانی علیه کشورمان فراهم شده بود، نتوانستیم از حقانیت و مظلومیت نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران در صحنه بینالمللی به درستی دفاع کنیم.
این چهره سیاسی اصلاحطلب ادامه داد: بعد از تصویب برجام و عقد توافق هستهای بین ایران و گروه ۱+۵ جمهوری اسلامی در تمام مدت اجرای برجام حتی تا هماکنون، به توافقنامههای بینالمللی که در زمینه کاهش پیشرفت هستهای خود داشته، پایبند بوده است. در مقابل این ایالات متحده است که از تعهدات و قراردادهای بینالمللی که امضا شده بوده، شانه خالی کرده است. در حال حاضر این واقعیت را در صحنه بینالمللی چه بین دولتها و چه در افکار عمومی جهان که نقش بسیار مهمی را در جهان ایفا میکنند، میدانند.
لیلاز تصریح کرد: بنابراین اگر فرض کنیم که ما را در برابر این معادله قرار دهند که امضا و تصویب لوایح موسم به افایتیاف آیا میتواند وضعیت اقتصادی ایران در صحنه بینالمللی و وضعیت معیشت مردم را تا حد تاکتیکی و نه تعیینکننده، بهبود ببخشد. یعنی اولا نه تنها اوضاع را بدتر نخواهد کرد بلکه بهتر هم خواهد شد و ثانیا در حوزه روابط عمومی و افکار عمومی بینالملل چه در حوزه ملتها و چه در حوزه دولتها، در دنیا تضمینکننده حقانیت ایران خواهد شد. من توصیه و پیشنهادم این خواهد بود که یقینا تصویب لوایح فوق بهتر از عدم تصویب و بلاتکلیفی آن است.
وی ادامه داد: از سوی دیگر با عدم تصویب این لوایح در صحنه بینالمللی به ما یک اتهامی خواهند زد. ممکن است این تصور شکل بگیرد که جمهوری اسلامی حامی پولشویی در دنیاست! در حالی که ما میدانیم هیچکدام از کمک ها و تعهدات بینالمللی و منطقه ای جمهوری اسلامی -نه فقط جمهوری اسلامی بلکه هیچ کشور دیگری در دنیا- از طریق روابط بانکی بینالمللی معروف و عرف انجام نمی گیرد. یعنی اگر کشوری بخواهد به کشور دیگر یا سازمان دیگری کمک کند –مثل حزبالله یا یمن که البته میدانم در حال حاضر این اتفاقات در ایران نمی افتد یا حماس یا حتی کمک هایی که آمریکا اکنون به گروه های حافظ منافع خود در کشورهای مختلف جهان دارد- هیچکدام از این کمکها از طریق شبکه بانکی بینالمللی رایج اتفاق نمیافتد که حالا ما بگوییم تصویب قوانین مربوط به افایتیاف، می تواند به این کمکها آسیب بزند.
این تحلیلگر سیاسی و اقتصادی اظهار داشت: پس با توجه به اینکه تصویب این لوایح یا قوانین در وهله اول هیچ خدشهای به تعهدات بینالمللی و منطقهای ایران وارد نمیکند، در وهله دوم به طور تاکتیکی و نه استراتژیک و به طور غیرتعیینکنندهای، اندکی شرایط اقتصادی ایران را بهبود بخشیده و فشار را از روی مردم میکاهد و در وهله سوم به دلیل اینکه به ایران در حوزه پیشبرد افکار عمومی و حفظ حقانیت خود در صحنه بینالمللی -چه در سطح دولتها و چه در سطح ملتها- بسیار زیاد کمک خواهد کرد، بنابراین فکر می.کنم تصویب این لوایح به مراتب به سود جمهوری اسلامی ایران است تا به زیان آن.
لیلاز در پاسخ به این سوال که «اگر این لوایح را نپذیریم آیا با کشور همسایه هم امکان مراودات اقتصادی نخواهیم داشت؟»، خاطرنشان کرد: درست است که باب اقتصاد ایران در حال حاضر و در صحنه بینالمللی قفل است ولی اگر ما این لوایح را نپذیریم و آن را اجرایی نکنیم، روزی که تحریم ها از بین بروند و به اصطلاح این در باز می شود –که باز شدن آن حتما طولانیمدت خواهد بود- آنوقت ما خواهیم دید که آن طرف مرزها یک دیوار کشیدهاند. یعنی در حال حاضر حکومتها و دولتهای بسیار کمی در دنیا هستند که این لوایح را نپذیرفتند درحالی که بیشتر کشورهایی که ما میشناسیم به روشهای غیرقانونی کمکهای خود را به گروههای صاحب نفوذ این کشورها در مناطق خود یا در صحنه بینالمللی انجام میدهند. مثل روسیه، آمریکا، عربستان و چین. تصویب این لوایح هیچ کاهش یا نقض تعهدی در پیشبرد اهداف منطقه ای و بینالمللی ایران ایجاد نخواهد کرد که اگر ایجاد کند من خودم مخالف آن خواهم بود.
لیلاز گفت: من معتقدم تا زمانی که تکلیف جمهوری اسلامی در صحنه بینالمللی با نظم بینالمللی موجود کاملا به روشنی حل نشده است نمیتواند از تعهدات خود در زمینه حمایت از جنبشهای حماس، حزبالله و یمن شانه خالی کند. ما باید به تعهدات بینالمللی مان ادامه دهیم. چراکه به لحاظ ژئوپلتیک این کمک ها مصالح ایران را بسیار بیش از اینکه اثر ایدئولوژیک داشته باشد و از نظر من اثر ژئوپلتیک دارد، پیش میبرد. من این کمکها را لازم میدانم. این سیاستها یکی از ابزار بازدارندگی ایران در ۴۰ سال گذشته بوده است. من کاملا طرفدار این سیاستها هستم. اما فکر نمیکنم تصویب این لوایح بتواند مانع ایران برای این کمکها شود.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران تاکید کرد: حق با شماست و تا آنجا که می دانم کشورهایی مثل روسیه، چین و حتی ترکیه هم در این صورت امکان کارکردن با ایران را نخواهند داشت و این در زمره همان حرفی است که بیان کردم. یعنی ما صحنه افکار عمومی جهان را هم از دست خواهیم داد درحالی که نه تنها چیزی به دست نمی آوریم بلکه ممکن است در شرایط فعلی، فشار روی ما افزایش هم پیدا کند. در حال حاضر ما در موقعیتی نیستیم که بتوانیم حتی ذره ای به این فشارها از طرف خود و داوطلبانه اضافه کنیم. اگر این لوایح تصویب شود نه تنها این فشارها تا حدی کاهش پیدا خواهد کرد- اندکی البته- بلکه به هیچکدام از تعهدات و روابط بینالمللی و منطقهای جمهوری اسلامی هم آسیب نخواهد زد.
منبع: خبرآنلاین